Hide&Seek Cut Scene Pt.10

สิ้นคำตอบรับอย่างหนักแน่นเปลือกตาขาวก็ปิดลงอย่างยอมรับอยู่ในทีแม้เรียวปากสีแดงสดจะกลับมาเม้มแน่นจนเห็นเป็นเส้นสีขาวอีกครั้งก็ตาม...จงอินเอื้อมมือไปแตะกรอบหน้าขาวสว่างใช้นิ้วโป่งลูบผ่านเส้นนั้นไปมาอย่างแผ่วเบาหวังให้อีกคนคลายความตึงเครียดก่อนลากไล้ไปที่หลังคอกดศีรษะคนที่หลับตาอยู่ให้ก้มลงแนบจูบ

ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งคอยสัมผัสชักนำดวงหน้าขาวให้หมุนเอียงตามองศาที่ต้องการอีกข้างก็ค่อยๆ ไล้เลื้อยไปทางด้านล่างดันกางเกงยีนส์ขาดๆ ให้หลุดลงไปก่อนซุกมือผ่านเข้าไปยังขอบชั้นใน คนถูกลวนลามสะดุ้งเล็กน้อยยามแท่งเนื้ออุ่นร้อนได้สัมผัสความเย็นจากมือของใครอีกคน หากบทรักยังคงดำเนินต่อไป

จงอินพยายามใช้มือของตนมอบความสุขแก่คนตรงหน้าให้ได้มากที่สุด เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกันเลยคิดว่าน่าจะชอบอะไรคล้ายๆ กัน การกระทำที่เคยทำกับตัวเองแล้วมีความสุขก็ลองทำให้คนตรงหน้าเช่นเดียวกัน เทคนิคทุกรูปแบบถูกงัดมาใช้อย่างเต็มที่อย่างที่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อน

“อือ...”

เสียงครางแหบหวานอย่างที่นึกอยากฟังมาตลอดดังกระชั้นขึ้นตามจังหวะการชักรูดจากฝ่ามือหนา กายขาวบิดเร่าราวกับงู งูเผือกสีขาวแสนสวย

หัวใจของคิมจงอินเต้นระรัว สีหน้าแบบนี้แหล่ะที่อยากเห็น...ดวงหน้าขาวขึ้นริ้วแดงบิดเบี้ยวแต่เย้ายวนอยู่ในที ร่างกายท่อนบนแทบจมอยู่กับร่างของคนข้างใต้ ส่วนกายท่อนล่างยกชูโยกส่ายตอบรับกับมือหนา เสียงครางปนหอบบอกให้รู้ว่ามีความสุขก่อนจะหวีดโหนสูงยามถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ แล้วกายขาวก็ทิ้งร่วงลงอย่างหมดแรง

ยังไม่ทันได้พักหายใจหายคอ...ร่างที่นอนระทดระทวยก็ถูกจับปลอกเปลือยเสียหมด ประสาทสัมผัสอันมึนงงทำให้กว่าจะมารู้ตัวอีกทีก็ถูกฉุดดึงให้หันหน้าเข้าหากันอยู่บนตักหนา...คิมจงอินพิงตัวอยู่กับกรอบหัวเตียงมีร่างขาวนั่งอยู่บนตัก เด็กหนุ่มนักกรีฑายังคงรักษาสัญญาที่ว่าจะให้อีกคนอยู่ข้างบนได้เป็นอย่างดีจนน่าหมั่นไส้...

หัวทุยซบอยู่บนบ่าแข็งระบายลมหายใจร้อนใส่ซอกคอสีแทนสร้างความเสียวซ่านเล็กๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ ฝ่ามือหนาลูบไล้แผ่นหลังบางช้าๆ หวังให้อีกคนได้ซึมซับความรู้สึกสักพักจนเมื่อมันค่อยเลื่อนลงต่ำพร้อมสร้างแรงบีบเค้นหนักขึ้นอันเป็นสัญญาณบอกถึงศึกครั้งใหม่ เซฮุนเงยหน้าปรือตามองดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่สื่ออารมณ์ความต้องการผสมปนเปไปกับการวอนขอแตกต่างจากทุกทีที่มักง่วงเหงาหาวนอน ส่งให้ลิ้นเล็กๆ แลบเลียริมฝีปากตามนิสัยที่ชอบทำเวลาประหม่า โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่านั่นคือการยั่ว

ไร้ซึ่งเสียงพูดคุยมีแต่เสียงดูดกันดังจ๊วบจ๊าบคลอเคล้าด้วยเสียงครางกระเส่าจากสองร่างบนเตียง...ปลายข้างหนึ่งของกุญแจมือถูกปลดแล้วแต่อีกข้างยังคงเกี่ยวพันไว้กับข้อมือขาว ทำให้กายหนาได้สัมผัสทั้งกระไอเย็นจากกุญแจมืออันแข็งกระด้างและกระไอร้อนจากมือนิ่มที่กำลังเล่นอยู่บนตัวเขา

สะโพกอวบอัดโยกคลอนประสานกับนิ้วสามนิ้วที่สอดเข้าออกช่องทางด้านหลัง...จงอินทำอย่างที่ปากพูดเด็กหนุ่มเริ่มจากช้าๆ ค่อยๆ ขยับเพิ่มจากหนึ่งนิ้วให้เซฮุนได้ปรับสภาพร่างกาย ไม่รู้ว่าทั้งสองอยู่ท่านี้นานเท่าไหร่แล้ว ไม่รู้ว่าเจลหล่อลื่นถูกใช้ไปมากแค่ไหน...รู้แต่ว่าตอนนี้เด็กหนุ่มนักกรีฑาพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อมแล้ว ติดก็แต่คนตัวขาวที่ไม่รู้ว่าพร้อมจะรองรับเขาแล้วหรือยัง

“พร้อมรึยัง” เสียงทุ้มถามสั่นพร่า ไม่แน่ใจนักว่าคำถามนี้ถูกถามมากี่ครั้งแล้วแต่ความต้องการของเขามันคับแน่นมานานแล้วและยังไม่ได้ระบายออกเสียที

เซฮุนเม้มปากก่อนพยักหน้ารับอย่างอายๆ ทำให้หน้าคมเข้มเหมือนสว่างขึ้นทันตาเมื่อความพยายามอันยาวนานประสบผล จงอินแตะจูบซับเหงื่อที่ขมับขาวขณะถอนมือออก

ทันทีที่ชั้นในของร่างสูงถูกปลดออกปล่อยให้ความต้องการผงาดตั้งขึ้น ถุงยางถูกนำมาสวมใส่ เจลหล่อลื่นถูกใช้อีกครั้งอย่างใส่ใจชโลมทั่วแก่นกายจนเฉอะแฉะ

เซฮุนรับรู้ความรู้สึกที่ช่องทางถูกมือหนาแหวกขยายออก...ชัดเจนกว่าทุกทีเพราะครั้งนี้ไม่ได้เมา ฟันคมขบเม้มแน่น ตาหลับก็หลับปี๋เสียจนคนมองอดนึกขำไม่ได้ “สูดลมหายใจเข้าลึกๆ นะ” ริมฝีปากที่แนบอยู่ตรงกกหูกระซิบบอกทว่ากายขาวกลับขมวดเกร็งแน่นจนสุดท้ายก็ยังไม่สามารถเข้าไปจนสุดได้

“อย่างเกร็งสิ” เสียงทุ้มเอ่ยปลอบ สองมือลูบไล้ช่วยสร้างอารมณ์ เรียวปากหนากดจูบตลอดซอกคอและแผ่นอกบาง เรียกเสียงครางอย่างมีอารมณ์ให้กลับมาอีกครั้ง การดันเข้าสลับกับปลุกอารมณ์ดำเนินไปอย่างช้าๆ และเป็นที่อึดอัดอยู่ในทีทั้งต่อคนกระทำและคนถูกกระทำ ถึงกายจะอึดอัดหากแต่กลับหวานซ่านอยู่ในอก และกว่าจะเข้าไปจนสุดได้หน้าจงอินก็บ่งบอกว่าพร้อมจะระเบิดแล้ว หากแต่ต้องยั้งไว้สุดแรงเพราะไม่อยากให้ความพยายามที่เพียรสร้างมาต้องสูญเปล่า ต่างกับโอเซฮุนที่เวลานี้ดวงหน้ากลับฉายแววเหมือนอึดอัดอย่างเต็มเปี่ยม

“อะ...อา...” เสียงครางแผ่วเบาอย่างที่ไม่รู้ว่าเพราะทรมานหรือสุขสม

“ไหวไหม” จงอินตัดใจถามเสียงค่อย...หากเซฮุนต้องการจะหยุดตอนนี้เขาจะยังอาจพอไหว...มั้งนะ

คนถูกถามไม่ตอบแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ มีเพียงเสียงหอบสะท้านจากเรียวปากสีสดเล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน

เห็นดังนั้นก็คิดว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะปฏิเสธ “จะเริ่มขยับเองหรือจะให้ฉันขยับ” ถามอีกครั้งอย่างไม่มั่นใจ

เซฮุนอ้าปากตอบกระท่อนกระแท่นอย่างสิ้นความอดทน “อะ...เอาเลย...ไม่ไหวแล้ว”

เด็กหนุ่มตัวขาวบ่นอยู่ในใจ...คราวที่แล้วเสือกกระแทกเอากระแทกเอาไม่ถงไม่ถามสุขภาพกูสักคำ...ครั้งนี้อยากจะตายอยู่แล้วกลับถามอยู่นั่นแหล่ะ...ไอ้กร๊วกเอ้ย

เพราะมัวแต่ใส่ใจกับช่องทางด้านหลังจงอินจึงไม่ได้รู้ตัวเลยว่าแก่นกายของอีกคนก็ตั้งชูชันขึ้นเหมือนกัน สีหน้าอึดอัดนั้นคงไม่ได้เพราะทรมานจากการสอดใส่แต่คงเพราะอารมณ์ที่อยากระบายออกมามากกว่า...สำเร็จแล้ว...เด็กหนุ่มนึกอย่างลิงโลด...

ร่างหนาขยับเปลี่ยนท่าลุกขึ้นนั่งลงด้วยเข่าส่งผลให้อีกคนถูกยกลอยขึ้นจนต้องผวาใช้สองแขนโอบรัดคอแกร่งไว้ ก่อนแผ่นหลังจะถูกพลิกกลับแนบเข้ากับหัวเตียง เมื่อจัดท่าเรียบร้อยเอวหนาก็เริ่มขยับสาวขึ้นลงช้าๆ ก่อนเร่งให้เร็วขึ้นอย่างเอาแต่ใจ หากแต่นั่นก็เรียกเสียงครางเครือจากผู้ถูกกระทำที่เวลานี้เริ่มขยับเอวสวนตอบรับเข้าใส่อย่างลืมตัว พร้อมกับใช้นิ้วเรียวขยุ้มผมเส้นหนาแน่นเพื่อระบายออกอีกทาง

สองร่างแทบผสานรวมเป็นหนึ่ง เหงื่อเค็มๆ ที่ไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครประพรมทั่วทั้งร่าง ทั้งแรงกระแทกเข้าที่จุดกระสันซ้ำๆ เสียงครางกระหึ่มในลำคอแบบสัตว์ร้ายที่กำลังขยุ้มเหยื่อ และมือหนาที่ชักรูดช่วยส่วนหน้าช่วยสร้างความหรรษาให้อีกทางหนึ่งจนคนตัวบางไม่รู้จะเด้งหน้าหรือเด้งหลังดี ร่างกายขาวได้แต่ขยับไปตามความรู้สึก  จนถึงสุดทางแห่งอารมณ์เสียงหวีดร้องดังขึ้นอีกครั้งผสานกับเสียงทุ้มต่ำพร้อมกับการปลดปล่อยสร้างแรงตอดรัดให้อีกคนตามมาติดๆ

ราวกับเห็นดาวพร่างพรายจนหัวสมองขาวโพลนไปชั่วครู่ ในอกพองโตสุขสมเสียจนนึกว่าฝันไป จงอินเอนตัวล้มลงกับเตียงอย่างแรงพร้อมกับดึงอีกคนให้ลงทาบทับตาม แขนข้างหนึ่งแปะประทับอยู่ตรงหนั่นสะโพกสวยลูบไล้แผ่วเบาอยู่บริเวณเอวคอด ส่วนอีกข้างก็สอดเข้าไปในกลุ่มผมสีดำสนิทลูบวนไปมาแผ่วเบา ดวงตาคู่คมก้มมองเสี้ยวหน้าของคนที่หลับตาพริ้มซบอยู่บนอกของเขา ปากสีแดงอ้าระบายลมหายใจเข้าออกไม่เป็นจังหวะ น่าเอ็นดูจนอยากจะกดจูบซ้ำๆ แต่ก็ทำได้เพียงแค่แตะจมูกลงบนกลุ่มผมหอมแทนเท่านั้น

ดูเหนื่อยขนาดนี้...ถ้าขออีกครั้งจะได้ไหมนะ...